Ιστορική αναδρομή
Απο το Πέτρινο Δημοτικό στο σημερινό
Ο θεμέλιος λίθος του σχολείου μπήκε το 1912, με κύριο σκοπό να παρέχει την αναγκαία μόρφωση και τα πνευματικά εφόδια στα παιδιά της περιοχής, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενός κόσμου που συνεχώς εξελισσόταν.
Πρόεδρος της Κοινότητας ήταν τότε ο γιατρός Κ. Ρούφος, ο οποίος βοήθησε μαζί με τον παπά-Σταύρο Τσελά, διευθυντή του Σχολείου στην ανέγερση του κτιρίου.
Κτίστηκε χωρίς σχέδιο από τους Αλέξανδρο Χαραχλέ, Γιώργο Κουβάτη και Στέφανο Παπανώτα, περίφημους χτίστες, που ήξεραν να δουλεύουν με μαστοριά την πέτρα.
Τα χρήματα για την ανέγερση δόθηκαν από την κοινότητα μετά από εκποίηση οικοπέδων.
Η ανέγερση και των δύο ορόφων ολοκληρώθηκε το 1914.
Το εσωτερικό του διέθετε ξύλινα θρανία, μαυροπίνακες, εποπτικό υλικό έπιπλα γραφείου και καλή βιβλιοθήκη. Είχε έξι αίθουσες, δυο επάνω και έξι κάτω. Το σύνολο των μαθητών ήταν 450.
Επίσης διέθετε σχολικό κήπο και ήταν περιφραγμένο σε ένα οικόπεδο 7.110 τ. μ. με λιθόκτιστο αυλόγυρο.
Το 1920 πολλά παιδιά μεταφέρθηκαν στη συνοικία του Αγίου Κωνσταντίνου, όπου άρχισε να λειτουργεί το 2ο Δημοτικό Σχολείο
Το 1944-45 το σχολείο μας είχε 418 μαθητές.
Το 1956 με βασιλικό διάταγμα γίνεται 6αθέσιο. Ο αριθμός των παιδιών συνεχώς αυξανόταν και το 1965-66 έφθασε στους 459 μαθητές.
Το 1966 δημιουργείται το Τρίτο Δημοτικό Σχολείο σε ενοικιαζόμενο κτίριο στην αρχή και μετά συστεγάζεται μαζί με το Πρώτο σε δυο βάρδιες πρωί - απόγευμα.
Από το 1960 μέχρι και σήμερα το σχολείο έχει περίπου 200-250 μαθητές.
Στο χώρο του σχολείου με τον αναγκαστικό νόμο 3094|1954 περί καταπολεμήσεως του αναλφαβητισμού λειτούργησε από το 1955 έως το 1965 το τριτάξιο νυχτερινό σχολείο με δάσκαλο τον Αναστάσιο Σακατά. Το 1955-56 είχε 180 παιδιά και το 1956-57 μόλις 27.
Κατά διαστήματα ο χώρος δέχτηκε διάφορες επισκευές και αρχιτεκτονικές επεμβάσεις, πάντα με ευαισθησία ως προς το βασικό αρχιτεκτονικό του σχέδιο, για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες λειτουργίας του.
Το 2002 γίνεται μετακόμιση του σχολείου από το λιθόκτιστο κτίριο στο σημερινό.
Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση μετακομίζουν εδώ και όσοι από μας υπηρετήσαμε στο προηγούμενο κτίριο, με αγάπη αντικρίζουμε το παλιό μας κτίριο από τα παράθυρα της δυτικής πτέρυγας.
Οι σημερινές εκπαιδευτικές απαιτήσεις, αυξημένες καθώς είναι, βρίσκουν γόνιμο έδαφος στο σημερινό σύγχρονο κτίριο.
Το λιθόκτιστο παλιό μας σχολείο ανακαινίζεται και συνεχίζει τη ζωή του σαν Δημαρχείο για τον Αμπελώνα. Η ευχή όλων μας είναι να εξακολουθεί να είναι ένα κτήριο κόσμημα για την μικρή μας πόλη για πολλά χρόνια ακόμα.
Προβολές: 1347